CONTRAFACTUS - Jacek Kornacki i Jacek Zdybel 18.12.2010 g. 20.00

Zapraszamy na wernisaż do galerii PiTiPa, tym razem Jacek Kornacki i Jacek Zdybel przedstawią nowy projekt CONTRAFACTUS.

Z impresją muzyczną wystąpi Wojtek Mazolewski

Elvin Flamingo H.Z.M.R.PROLOG 20.11.2010 godz. 20.00

Zapraszamy na wernisaż do Galerii PiTiPa, tym razem Elvin Flamingo z projektem H.Z.M.R.PROLOG

zawartość:

"This Is Not America" - wideo 1'46"
"Red" - wideo 1'50"
"Where I'm From" - wideo 1'51"
"Ich verstehe nichts" - wideo 1'48"
"Sorry About That" - kaseton 70x54x14cm
6 prac "bez tytułu 1-6"

ANGELIKA FOJTUCH: performance "Szukam tej osoby".

Muzyka w pracach wideo: STENDEK

tekst kuratorski: AGATA NOWOSIELSKA


skrótowy opis całego projektu "Horozolamadorosa":
"H.Z.M.R.PROLOG" - teraz
"H.Z.M.R.ETAP2" - pierwsza połowa 2011
"H.Z.M.R.FINAŁ - HOROZOLAMADOROSA" - druga połowa 2011.

"h.z.m.r.prolog" nie jest 'trailer'em projektu; stanowi natomiast jego 'background'.

www.elvinflamingo.com

Podczas dzisiejszego wernisażu zaginął telefon Jacka Kuleszy - Nokia 6700. Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie proszony jest o kontakt.

Magdalena Mellin wernisaż & koncert Jacek Kulesza Trio 23.10.2010 godz. 19.00

Zapraszamy na kolejny wernisaż do galerii PiTiPa, który odbędzie się 23 października 2010, tym razem prace swoje zaprezentuje Magdalena Mellin, natomiast z impresją muzyczną wystąpi Jacek Kulesza Trio.

"Wszytko jest możliwe, co tylko nie jest niemożliwe w swojej zasadzie. Czas jako miara bytu. Człowiek jako miara wszechświata, jest również człowiekiem w granicach swojego ciała. Idealne ciało nie należny do człowieka, natomiast realne pozostaje w ciągłym akcie samoeksploracji własnych granic. Nieskończona ilość obrazów, przestrzeń wszechświata, którego środek jest wszędzie a granica nigdzie. Żyć oznacza być pochłoniętym potrzebą ku autoekspozycji, a każdy obraz nas samych, który nie bierze pod uwagę, że jest obrazem, jest fałszywy. Obraz, a właściwie jego lustrzane odbicie, nie jest nigdy tym, czym twierdzi, że jest. Lustro przedstawia odwrotny, fałszywy obraz świata, przeciwieństwo naszych ciał, ale z drugiej strony jest również niezbędne w procesie budowania samoświadomości. Szaleństwo przeplata się z trzeźwym widzeniem świata, gdzieś pomiędzy ideą a rzeczywistością, między odruchem a spełnieniem, pomiędzy poczęciem a stworzeniem, między uczuciem a odzewem, pomiędzy żądzą a spazmem, między potencją a egzystencją - skąd mogę wiedzieć, co myślę, dopóki nie zobaczę tego, co powiedziałam... Choć lustro, które pokazuję jest niemal czarne, widać w nim zaskakująco dużo. Bez tego czego nie ma, nie byłoby tego, co jest".

Magdalena Mellin

Współczesna sztuka litewska

Współczesna sztuka litewska – Severija Inčirauskaitė-Kriaunevičienė, Monika Žaltauskaitė-Grašienė, Dainius Bendikas

04.09.2010, godz. 20.00

Haftowane metalowe konewki, domowe przetwory, maski gazowe, kicz, banały codzienności, poszukiwanie tożsamości, powrót do dzieciństwa, ironiczna nostalgia, czyli współczesna sztuka litewska w galerii PiTiPa. Dzieła wybitnych i uznanych artystów, dla których środkiem wypowiedzi stała się tkanina w Gdańsku zostaną zaprezentowane po raz pierwszy. Różnorodne prace łączy inspiracja czasami sowieckiego reżimu. Artyści nie oceniają historii, lecz sięgają po ikony ówczesnej codzienności, aby w procesie twórczym przeobrazić je w obiekty sztuki poruszające zasadnicze tematy dzisiejszej rzeczywistości.

Severija Inčirauskaitė- Kriaunevičienė

Artysta sięga do bogatej stylistyki kiczu i prostej symboliki. Severija używa masowo produkowanych, tandetnych wzorów haftów krzyżykowych z kobiecych czasopism i przyozdabia nimi zwyczajne sprzęty domowe, paradoksalnie przeobrażając je w unikatowe dzieła sztuki. Poddaje w wątpliwość tradycyjny podział sztuki na wysoką i jarmarczną. W jej pracach kiczowate detale kultury popularnej tracą swój negatywny charakter. Artystka ceni proste, szczere rozumienie piękna przez zwykłych ludzi.

“Autumn Collection" 2007, haft krzyżykowy w metalu

Wyszywane róże, banalny symbol kobiecej codzienności kwitną na zardzewiałych wiadrach i konewkach łącząc się z jasnobrązowym kolorem metalu. Litewski, wilgotny klimat szczególnie sprzyja procesom korozyjnym.

„Way of Roses” 2008, haft krzyżykowy w metalu

Róże wyszyte na maskach samochodów ostrzegają przed niebezpieczeństwem, przypominają kwiaty na poboczach dróg upamiętniające ofiary wypadków. Tak udekorowane samochody to funkcjonalny design. Kobieca wersja popularnego tuningu, całkiem odmienna od agresywnej formy tuningu męskiego.

Monika Žaltauskaitė-Grašienė

“Spiżarnia” 2009, haft komputerowy

Praca uznana na biennale tkaniny w Kownie za najwybitniejszą instalację 2009 roku. „Spiżarnia” to fotorealistyczny haft komputerowy przedstawiający znajomy widok wnętrza małej piwnicy pełnej słoików. W dzieciństwie, każdego roku artystka pomagała ojcu w przygotowywaniu dżemów i innych przetworów. Pełne półki spiżarni dawały poczucie bezpieczeństwa i dobre samopoczucie rodzinie w czasach sowieckiego reżimu. Instalacja to podróż czasowa o 20 lat wstecz. Słoiki są wypełnione dżemami o nie dającym się opisać smaku dziecięcej beztroski, konfiturami z marzeń, piklowanym bezpieczeństwem i stabilizacją w sosie własnym.

A jaki jest Twój ulubiony smak minionych dni widzu? – pyta artystka dając nam do ręki nici i igłę. Zanurz się we wspomnieniach i wyszyj jego nazwę na jednym ze słoików.

Dainius Bendikas

„Infiltrated” 2009

Infiltrated – kolekcja męskich ubrań łącząca w sobie funkcjonalny styl uliczny z teatralną postapokaliptyczną formą. Poszczególne elementy zdradzają lęk przed nuklearnym zagrożeniem i chłopięcą fascynację wojskowymi gadżetami z demobilu.

Dainius Bendikas prezentował swoją kolekcję na wielu pokazach mody na Litwie i zagranicą. Współtwórcą kolekcji jest projektant biżuterii artystycznej Benas Staškauskas.

Podczas wernisażu odbędzie się performance Kuby Bielawskiego.

Słowo, obraz, działanie to integralne części performance Kuby Bielawskiego. Artysta głęboko wierzy w sens tworzenia. Jak sam stwierdza „nie ma człowieka bez sztuki”. Taki sposób myślenia zbliża go do klasyków awangardy. W swoich performance Kuba odwołuje się do mitologii słowiańskiej, symboliki i duchowości wielu religii i kultur. Jego działania są poszukiwaniami u źródeł: pierwotnej duchowości, początków sztuki performance. Prace mówią o rzeczach ważnych, zmuszają do zatrzymania się i zadania pytań podstawowych. Kuba swoimi działaniami projektuje inny obraz świata, pełen piękna, miłości, dobra. Sztuka według niego estetyzuje rzeczywistość wpływając na duchową stronę życie ludzkiego.

Szaman, kreator, konstruktor, działacz tak Kuba Bielawski definiuje rolę artysty, głęboko wierząc, iż dzięki tworzeniu można zmienić świat

Jakub Bielawski (rocznik 1975) malarz, performer, autor filmów video, czasem muzyk i poeta. Studiował w Olsztynie Wychowanie Artystyczne w Pracowni Gena Małkowskiego i Kiejstuta Bereźnickiego. Zdobywca 1-szych nagród w konkursach artystycznych i filmowych - Wydmy, Wykluczone. Jego filmy były emitowane w holenderskiej telewizji w programie One minutes. Kilkakrotnie brał udział w Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Performance Zamek Wyobraźni.Prowadził galerię KLOSZ.ART w Stoczni Gdańskiej i Cuud w Gdyni. Udzielał się w projektach muzycznych. Swoje performances pokazywał m.innymi :Galeria Spiż 7, Modelarnia-Gdańsk; Galeria Manhattan, Galeria Promocji Młodych – Łódź, ponadto Kraków, Ustka, Toruń. Jego prace malarskie są w zbiorach kolekcjonerów polskich i zagranicznych.

Wystawa potrwa do 23 września.

Gdański klub pejzażystów - Łukasz Butowski 22.05.2010, godz. 20

Zapraszamy na kolejny wernisaż do Galerii PiTiPa. Tym razem w ramach projektu Gdańskiego klubu pejzażystów swoje prace zaprezentuje Łukasz Butowski, oprawę muzyczną zapewni Aleksandra Galewska - vocal, bass, czarne groovy, jazzowe linie.

Wernisaż wystawy rzeźb Tomasza Skórki 06.02.2010 godz. 20.00

Zapraszamy na wernisaż wystawy rzeźb Tomasza Skórki " Rzeźba figuratywna jako studium z natury przedmiotu".

Z impresją muzyczną wystąpią Jachna Buhl "Panjabu"

Wernisaż prac Gabriela Roszaka BICHENO 29.01.2010 godz.20.00

U wybrzeży Tasmanii, w okolicy plaż Bicheno z przerażającą regularnością stada oceanicznych grindwali wpływają na mieliznę i popełniają masowe samobójstwo rozbijając się o ostre krawędzie brzegowych skał. Dziwne pragnienie śmierci setek grindwali nie zostało wyjaśnione przez naukę. Wiadomo jednak, że poranione i umierające grindwale przyzywają swoich towarzyszy z głębi oceanu. Te zaś zwabione wezwaniem na śmierć spływają w to samo miejsce i giną w ten sam sposób. Ze względu na niedostępność terenu nie organizuje się też pochówku wyrzuconych na ląd zwierząt, które pozostawione są powolnemu procesowi rozkładu.

Gabriel Roszak, stara się tę tragedię uchwycić w swych obrazach. Sztuka użyta zostaje jako nośnik komunikatu, który jednak, dla samego artysty, jest ważniejszy niż gotowe dzieła. Malarstwo jest dla Gabriela najlepszym sposobem na wyrażenie uczuć związanych z tragedią grindwali. Artysta chce zarazić odbiorców, swoimi emocjami. To sama tragedia grindwali, a nie namalowane obrazy, jest tym, co chce zaprezentować Gabriel. Chce on zwrócić uwagę na makabryczną i do końca niewyjaśnioną śmierć zwierząt. Artystyczność schodzi na dalszy plan, jest jedynie sposobem, który ma doprowadzić do czegoś ważniejszego, autentycznego zainteresowania kwestią grindwali.